ระดับการแปล (level of interpretation)

ระดับการแปลความหมายภาพทางอากาศมีเทคนิคและระดับความสำคัญของการประเมิน การตีความที่แตกต่างกันไปตามความซับซ้อนของ กระบวนการแปล และระดับสารสนเทศที่ปฏิบัติการจำแนกหรือแยกสกัดออกจากภาพถ่าย โดยแบ่งออกเป็น 3 ระดับดังนี้
1. การอ่านภาพ (Photo reading)	2. การวิเคราะห์ภาพ (Photo analysis)	3. การแปลภาพ (Photo interpretation) (Photo reading)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

การอ่านภาพ

การอ่านภาพเป็นการแปลความหมายในเบื้องต้น หรือเป็นขั้นตอนดำเนินการระยะแรกของการศึกษา เป็นเทคนิคขั้นพื้นฐาน/ขั้นตอนง่ายที่สุด เกี่ยวข้องกับการรู้จักและจดจำ (Recognition) ลักษณะของวัตถุที่เห็นบนภาพถ่าย ขั้นตอนนี้มีความสำคัญก่อนการวิเคราะห์ภาพ เป็นการพิจารณาภาพในเบื้องต้นในภาพรวม โดยแยกแยะลักษณะเด่นของวัตถุที่ปรากฏในภาพ แล้วหาการกระจายและความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะเด่นเหล่านั้น มีลักษณะการอ่านรายละเอียดที่ปรากฏในภาพถ่าย คล้ายกับการอ่านแผนที่ การแปลในขั้นตอนนี้อาจยังไม่ใช้กล้องมองภาพ 3 มิติ เพื่อตรวจสอบรายละเอีย เป็นเพียงการทำความเข้าใจรายละเอียดด้วยสายตาเปล่า ผู้วิเคราะห์ภาพต้องเลือกภาพได้ถูกต้องและสามารถประเมินถึงความเหมาะสมของภาพที่จะนำมาใช้ในการศึกษารายละเอียดต่อไป

การวิเคราะห์ภาพ

เน้นการปฏิบัติการแปลความหมายแบบการอ่านภาพ เพิ่มรายละเอียดเพื่อให้เข้าใจลักษณะต่าง ๆ ที่เห็นในภาพได้มากขึ้น และเน้นกระบวนการแยกแยะกลุ่มวัตถุออกเป็นส่วนย่อย ๆ หรือเป็นการทดสอบวัตถุประเภทหนึ่งหรือสิ่งหนึ่งเพื่อแยกส่วนประกอบออกเป็นส่วน ๆ มีกระบวนการการตรวจวัดลักษณะต่าง ๆ เชิงปริมาณต่อวัตถุที่ปรากฏในภาพถ่ายมาประกอบการแปลความหมาย (รวมการอ่านภาพ +ประเมินเชิงตัวเลข) ตัวอย่าง แปลความหมายด้านการเกษตร ต้องมีการแยกแยะและวัดขนาดพื้นที่การใช้ประโยชน์ที่ดินประเภทต่าง ๆ ตัวอย่างพื้นที่ป่าชายเลน ปฏิบัติการจำแนกและจัดกลุ่ม (Identification and classification) เกี่ยวกับรูปร่าง ขนาด ที่ตั้ง และการใช้ประโยชน์ แปลความหมายรูปแบบการระบายน้ำ ประเภทลำน้ำอาจแบ่งจากลำน้ำมีน้ำไหลตลอดปี กับ ลำน้ำแบบไหลไม่ตลอดปี ในส่วนพื้นที่ลุ่มน้ำ แบ่งลำดับศักย์ของลำน้ำและเขียนขอบเขต และวัดขนาดพื้นที่ งานด้านอื่น ๆ เช่น การทำแผนที่ชั้นความสูง แปลพื้นที่ที่มีการชะล้างพังทลาย และโครงข่ายถนน เป็นต้น การวิเคราะห์ภาพจะให้สาระที่จำเป็นเกี่ยวกับพื้นที่ แต่ไม่ได้รวมถึงการสังเคราะห์ (synthesis) ข้อมูลเหล่านั้น ในบางครั้งการวิเคราะห์ภาพอาจจะเพียงพอแล้วในบางวัตถุประสงค์ แต่จะไม่เพียงพอถ้าต้องการเข้าใจถึงเหตุ และผลของเรื่องราวต่างๆ

การแปลความหมายภาพถ่าย

เป็นขั้นตอนการวิเคราะห์แบบตั้งเหตุผล หรือตั้งสมมุติฐาน (inductive) และสืบหาสาเหตุผลเฉพาะเรื่อง (deductive) ขั้นตอนนี้มีความยากที่สุดต้องใช้ศาสตร์ทั้งศิลป์และวิทยาศาสตร์ รวมเอาเทคนิคทั้งการอ่านภาพและการวิเคราะห์ภาพเข้าด้วยกัน และเพิ่มรายละะอียดต่อไปนี้ ใช้ข้อมูลอื่นมาร่วมประกอบการแปลความหมาย หลังจากที่นักตีความภาพถ่ายทาง อากาศได้ทำการวิเคราะห์ภาพโดยแบ่งแยกกลุ่มของรายละเอียดแล้ว จะต้องหาข้อมูลมาอธิบาย เพิ่มเติม ทั้งลักษณะทางกายภาพ ชีวะพืชพรรณ สังคม หรืออื่นๆ เพื่อที่จะทราบหน้าที่และความสัมพันธ์ของลักษณะสำคัญต่างๆ ที่วิเคราะห์ การสืบสาวเหตุผลจากความรู้ ปรากฏการณ์ พยานหลักฐานและสิ่งแวดล้อมต่างๆ มาช่วยในการตั้งสมมุติฐานและสืบสาวเหตุผล สามารถนำไปใช้ได้ในทุกระดับการแปล การแปลสิ่งที่เรา เห็นหรือไม่เห็นก็ตาม ผู้แปลต้องสามารถนำลักษณะนั้นๆ เปรียบเทียบกับลักษณะภาพวัตถุที่คุ้นเคย และสรุปลักษณะนั้นว่าน่าจะเป็นอะไร หรือสรุปได้ว่าเป็นปรากฏการณ์ทำนองเดียวกันหรือต่างกัน การจำแนก (Classification) วัตถุที่ปรากฏในภาพ โดยอาจจัดรวมกลุ่มวัตถุที่มีลักษณะเหมือนกันเข้าไว้ด้วยกัน พร้อมจัดทำรหัส(code) ตามลักษณะของวัตถุและกลุ่ม การกำหนดรหัสเพื่อใช้งาน กรณีใช้อักษรควรสอดคล้องกับคำศัพท์บัญญัติและบอกถึงลักษณะสำคัญของวัตถุให้เข้าใจง่าย และเพื่อมิให้เกิดการสับสน เช่น ใช้อักษร M=ภูเขา หรือ H = ที่สูง   P=ที่ราบ รหัสอักษรอาจกำหนด 3-4 ตัวก็ได้ หรืออาจกำหนดตัวอักษรและตัวเลขควบคู่กันก็ได้ เช่น กรมพัฒนาที่ดินกำหนดรหัส อาทิ                               F = พื้นที่ป่าไม้                F101 = ป่าดงดิบ                F104 = ป่าชายเลน ต้องใช้กล้องมองภาพ 3 มิติร่วมในการแปลความหมาย

กลับหน้าหลัก